Zielona Oś Warszawy to koncepcja transformacji Trasy Łazienkowskiej i jej okolic.

To pomysł na to, jak połączyć ze sobą dwa fragmenty miasta przecięte na pół betonową, głośną trasą szybkiego ruchu.

Jest to teren w centrum stolicy, który ze względu na ilość budynków mieszkalnych, placówek edukacyjnych, uznaliśmy za Przestrzeń miejska w centrum miasta, projektowana jest z uwzględnieniem zielonej infrastruktury spełniającej rozmaite funkcje.

Trasa Łazienkowska jest bardzo istotnym korytarzem transportowym. Codziennie przejeżdża nią ponad 60 tysięcy pojazdów. Z drugiej strony jest źródłem hałasu, zanieczyszczenia powietrza, degradacji środowiska. Stanowi barierę przestrzenną dzielącą Pragę Południe, Śródmieście i Ochotę. W sposób pośredni negatywnie wpływa również na inne dzielnice m in. na Wolę i Mokotów. Separuje tereny zabudowy mieszkaniowej od parków oraz brzegów Wisły, stanowi barierę rozwoju terenów nią podzielonych.

Chcąc rozwiązać problem Trasy Łazienkowskiej należy myśleć w sposób odbiegający od dotychczasowego modelu funkcjonowania miasta, wziąć wzór z wielu miast Europejskich takich jak np. Madryt.

Nowoczesne miasto dba o:

• Ciągłość i integrację przestrzeni – by po mieście można było się poruszać bez opuszczania terenów zielonych, a parki, skwery, place i miejskie ulice stanowiły spójną sieć.
• Wielofunkcyjności przestrzeni – by poszczególne rozwiązania stosowane w mieście spełniały rozmaite funkcje i były dostępne w pobliżu miejsc zamieszkania i pracy.
• Nieinwazyjny transport – by priorytet nadać komunikacji publicznej, transport kołowy przenieść na poziom -1 i ograniczyć transport indywidualny w miejscach, w których jest taka możliwość.
• Maksymalne wykorzystanie tzw. usług ekosystemów – by traktować środowisko jako zieloną i błękitną infrastrukturę.

Koncepcja Zielonej Osi Warszawy to rozwiązanie systemowe, zakładające:

• Utrzymanie funkcji transportowej Trasy Łazienkowskiej dzięki przeniesieniu jej w większości na poziom -1 i przykryciu terenu.
• Wykorzystanie uzyskanej wielofunkcyjnej miejskiej przestrzeni publicznej na rekreację, usługi i jako miejsca dla nowej linii komunikacji szynowej – warszawskiego ringu tramwajowego.
• Zintegrowanie tkanki miejskiej, obszarów mieszkaniowych z parkami i brzegami Wisły:
  • Gocławia z Kanałem Wystawowym, Jeziorem Gocławskim i Parkiem Skaryszewskim wraz z planowaną linią tramwajową
  • Powiśla, Portu Czerniakowskiego, Agrykoli wraz z Osią Stanisławowską
  • Parku Ujazdowskiego, Ogrodu Botanicznego i Łazienek Królewskich
  • Kampusu Politechniki Warszawskiej, Pola Mokotowskiego i ochockiego Kampusu Uniwersytetu Warszawskiego oraz dalej wzdłuż planowanej linii tramwajowej i ul. Opaczewskiej z Parkiem Szczęśliwickim
  • Parku Wielkopolskiego, terenów Skry, Pola Mokotowskiego i dalej wzdłuż przebudowanych ulic Wawelskiej, Kopińskiej i Sokołowskiego „Grzymały” z powstającym właśnie Parkiem Zachodnim

Powstanie zielony korytarz będący zaczątkiem warszawskiej sieci wielofunkcyjnej zielonej infrastruktury – bazy dla przyjaznego, nowoczesnego miasta.